29-30-31 Mei 2018: Start van het vermeende hoogtepunt van deze reis. Beetje valse start, want na lang overleg en gebruik van gezond verstand uiteindelijk besloten dat Maddy de Experience skipt en zich zal amuseren in het “Leuke” stadje Houay Xai.

We beginnen de Experience met het tekenen van een lang blad waarin de organisatie alle verantwoordelijkheid bij de deelnemers legt. Dit document MOET je tekenen of je begint er niet aan. Een video met veiligheidsinstructies en daarna de jeeps in voor een rit van toch wel een dikke 2 uur naar een zeer klein dorpje in the middle of nowhere. Daar vertrekken voor een eerste hike van een dik uur naar het basiskamp. We zijn met 13 en worden verdeeld in een groep van 7 en één van 6. Ik bij de groep van 7. 3 Nederlandse jongens, een Nederlands Meisje en een jong Zwitsers koppel. Uiteindelijk blijkt dit een enorm leuk groepje te zijn.

We krijgen onze gear, een draagtuig waaraan een roller is bevestigt. Met deze gear moet je vanaf nu constant rondlopen. We trekken nu naar onze boomhut. Na een redelijk zware Hike, veel steil omhoog en steil omlaag langs smalle glibberige modderpadjes en de eerste ziplijnen. Rond 15 uur komen we aan in boomhut nr 1. Ben al redelijk kapot van deze eerste inspanning want het is enorm vermoeiend.

We krijgen een snack en onze gidsen delen ons koudweg mee dat hun taak er voor vandaag opzit. Tegen 17 uur komt een keukenteam ons avondmaal brengen and that’s it. We zitten daar helemaal alleen in die boomhut zonder enig vorm van contactmogelijkheid met de buitenwereld. Ondanks alles hebben we een leuke avond en worden we ook nog eens getrakteerd op een onweer.

Slapen in de openlucht op een plastic matras onder de klamboe valt redelijk mee. ‘s Morgens worden we wakker met de geluiden van de jungle waaronder het specifieke geluid van de gibbons, die we echter niet te zien krijgen.

Na het ontbijt krijgen we een prachtige dag met veel hiken en veel zippen. Ik ben deze dag doorgekomen maar hinkte met één gids steeds een paar minuten achterop. Dit was zwaar, loodzwaar. Ik ben deze dag een keer of 10 kapot gegaan en heb wat afgevloekt. Het was wel prachtig, het zippen is enorm leuk, maar je moet er wat voor over hebben.

We hebben weer een leuke avond met ons zevenen, gekruid met enkele flessen Locale Whisky die de Nederlandse jongens met ons deelden.

Ik heb een moeilijke nacht, kapot en wat gehavend door een uitschuiver op één van die glibberige paadjes. We beginnen aan onze laatste dag terug naar het lokale dorpje waar de jeeps ons ophalen. Ik geraak er maar ben ondertussen zo moe dat ik quasi vooruitstrompel.

De lange rit nar Houay Xai verloopt uiteindelijk voorspoedig en ben blij dat ik Maddy terugzie. Die heeft een rustige 3 dagen gehad en is volledig uitgerust. Afscheid genomen van de boomhutgenoten met een frisse Laobeer en naar een normaal bed om te recupereren.

Gibbons hebben we uiteindelijk de laatste dag dan toch gezien, maar wel vanop een redelijk grote afstand.