25 Mei 2018: Vroege ochtendstond, want vandaag gaan we de monniken voeden. Elke morgen, tussen grofweg 5 en 6 uur, lopen er in Luang Prabang groepjes monniken door de straten. Zij krijgen dan eten aangeboden van de bewoners. Onvoorstelbaar in deze tijden, maar in alle straten is veel volk aanwezig en ritueel (de gevers zitten op een laag stoeltje en bieden het eten aan) wordt eten aan de passerende monniken gegeven.

Na deze vroege ochtendattractie terug gezellig onze nest in. Na het ontbijt staat onze scooter klaar om een daguitstap te doen naar de Luang Si watervallen. Een leuk ritje door de Laotiaanse wereld. Zonder problemen raken we op onze bestemming waar onze aandacht wordt getrokken door een man die zijn haan een wasbeurt geeft. Blijkt een vechthaan te zijn, die door de man goed wordt verzorgd want binnen 2 weken heeft die een belangrijk gevecht te voeren. We kunnen vanavond in Luang Prabang eventueel zo’n gevecht meemaken.

Het Luang Si park is werkelijk een fenomenaal prachtig natuurgebied, dat voor ons op dezelfde eenzame hoogte staat als Plitvice i n Kroatië en de Erawan watervallen in Thailand.

Bij het binnentreden van het park passeren we een sanctuary voor beren. Hier worden beren opgevangen die uit gevangenschap zijn gered. We zien hier een aantal moonbears en kunnen zelf eens testen hoe het voelt om in een kooi te zitten.

Daarna op naar de watervallen. Die liggen hier ook in meerdere trappen, en we kunnen ook een verfrissende duik nemen in het lagoonblauwe heerlijke water.

We besluiten om de zware tocht naar de bron van watervallen te maken. Het is een zware enorm steile wandeling, maar absoluut de moeite waard. Wat een natuur, echt waanzinnig mooi. Foto’s kunnen echt niet de natuurpracht tonen die je hier ervaart.

We geraken langs een andere steile trail terug beneden en verlaten met een voldaan gevoel het park.

Met de Scoopy terug naar Luang Prabang waar de dag wordt afgesloten met een heerlijk drankje op ons terrasje aan de Mekong.