21 mei 2018: Onze verplaatsing naar Vang Vieng zou met de Big Bus zijn. Opgehaald door een zogenaamde songtaew en rijden naar het “busstation”. Onze Big Bus blijkt een aftands versleten klein busje te zijn maar met een goed werkende airco. De rit zelf verloopt vrij vlot en we arriveren tegen 3 uur in ons hotel.
Hier aangekomen stellen we vast dat een groot gedeelte van ons cash geld(€) verdwenen zijn. Na reconstructie komen we tot de vaststelling dat dit moet gestolen zijn uit onze hotelkamer tijdens het ontbijt voor ons vertrek. Per mail contact met de manager die belooft het te onderzoeken. Er is een camera op de gang en die beelden gaan bekeken worden.
Niet getreurd, dan maar geld via een ATM. We pogen tweemaal aan een eerste ATM die zegt dat de verrichting OK is maar er komt geen geld uit. Naar een andere ATM die blijkt wel te werken. Terug een mail naar onze bank om al een beetje te anticiperen op het feit dat die eerste twee pogingen zouden afgehouden worden.
Vang Vieng is een klein gezellig stadje dat vroeger werd overspoeld door backpackers die hier kwamen tuben en feesten. Momenteel vooral overspoeld door Aziaten. Het stadje ligt aan de Nam Song rivier met op de achtergrond een prachtig gevormd Karstgebergte. We hebben een kamer met terras aan de boord van de rivier met mooi uitzicht.
We boeken onze trip naar Luang Prabang (een mini VAN) en voor morgen een dagtrip in de omgeving van Vang Vieng, tuben in een grot, kayaken en zwemmen in een blue lagoon.
Het is hier voor de verandering nog eens ontzettend heet. We krijgen tegen de late avond echter een onweer geserveerd dat er mag wezen. Bij één van die donderkloppen springen we letterlijk recht uit ons bed, wat een knal, echt verschieten.
22 Mei 2018: Vandaag actiedag, om 9 uur opgehaald naar de watercave. We kruipen in een tube en gaan de donkere grot in met een lamp op onze kop. We trekken ons voort aan een voorgespannen touw. Het is hier pikdonker maar dankzij onze lamp zien we toch iets. Dit is eens iets anders dan te voet verlichte grotten verkennen. Zonder grote problemen doorstaan we deze proef.
We hebben gepast voor de ZIP line die je hier ook kunt doen. We raken in gesprek met een jongen uit HongKong. Nadat de rest van onze groep, we zijn met 6, gezipt hebben krijgen we onze lunch.
Nu kayaken. Het instappen verloopt vlot en de route die we doen is prachtig. We genieten met volle teugen en alles verloopt rimpelloos ondanks één vastloper. Waar vroeger de feestende tubers stopten om hun feest te vervolledigen hebben wij ook een stop en verpozen hier wat na de geleverde inspanning.
Daarna naar de Blue lagoon. Lijkt op een aangelegde kleine waterplas met helder blauw water en een massa Aziaten. Die willen hier allemaal zijn en springen vanaf een boom, wiebelen aan een koord en komen zo het water is. Er is er geen één die kan zwemmen want allemaal met een reddingsvest aan. Heel bizar schouwspel.
Onze dagtrip zit erop en we relaxen nog wat in ons hotel, gaan al kuierend het stadje in en genieten van de nu aangename temperatuur.
